O Goberno de Galicia parece algo desorientado co cambio climático
A edición GALICIA de MUNDIARIO inicia hoxe a publicación deste informe para Tempos Novos, dividido polo autor en cinco capítulos, mantendo boa parte do contido de base pero actualizándoo a día de hoxe. Este primeiro céntrase no avance do cambio climático.
Avanza o cambio Climático. Nin a pandemia da Covid-19 é unha solución. A Axencia Europea do Medio Ambiente (AEMA) sostén que “certo cambio climático será inevitable” e afectará a todos os sectores económicos, ecosistemas e saúde humana. Os cambios de temperatura e precipitacións, as olas de calor, os fenómenos meteorolóxicos extremos, e outros cambios entre eles a dispoñibilidade de auga para necesidades básicas estanse modificando, notándose nos rendementos de cultivos e na produtividade do gando en Europa, o que xa provoca perdas económicas importantes e determina onde e o que se planta.
A Organización Meteorolóxica Mundial (OMM) o 25 de novembro do 2019 difundía que os niveis de dióxido de carbono, CO2, na atmosfera alcanzaran no 2018 unha cifra sin precedentes, sendo o novo récord de concentración media de CO2 mundial de 407,8 partes por millón -ppm-, e esperaban que na primavera do 2020, chegara a 410 ppm, pero a realidade superou este valor, en maio do 2020 alcanzaba un pico histórico de 416,5 ppm, baixando lixeiramente en setembro a 411, 3 ppm. Nin a pandemia do Covid-19 é unha solución, o dióxido de carbono que se emite, parte quedase na atmosfera durante séculos. Segundo o Secretario Xeral da OMM os valores esperados para primavera xa equivalían a concentración de CO2 que se diu na Terra hai entre 3 e 5 millóns de anos cando a temperatura era de 2 a 3 ºC máis cálida e o nivel do mar era de entre 10 e 20 m superior a actual. Si o incremento de CO2 alcanza hoxe xa o 150% respecto do nivel da era preindustrial - pasouse de 340-350 ppm nos anos 80 aos 416,5 ppm de maio- os niveis doutros gases invernadoiro como metano ou óxido nitroso tamén están disparados, e ascenderon en grandes cantidades nos últimos anos, o metano no 2018 situábase no 259% da era industrialmente e o óxido nitroso no 123%.
Na Conferencia de París sobre o Clima (COP21), celebrada a finais do 2015, 195 países asinaron o primeiro acordo vinculante mundial sobre o clima, coñecido como Acordo de París, sendo menos de 80 países os que posteriormente o ratificaron. O Acordo persegue –sen moito éxito ate agora- “manter o aumento da temperatura media global por baixo de 2ºC respecto aos niveis preindustriales e facer esforzos para limitalo a 1,5ºC, o que reduciría significativamente os riscos e impactos do cambio climático”. O Grupo Intergubernamental de Expertos sobre Cambio Climático (máis coñecido polas súas siglas en inglés IPCC) afirma que o cumprimento dos compromisos de mitigación baixo o Acordo de París non é suficiente para limitar o quentamento global de 1,5ºC. Di que “O quentamento global inducido polo home alcanzou xa na actualidade aproximadamente 1ºC sobre o nivel preindustrial e na rexión ártica este quentamento situase entre o dobre ou triplo da media global. O quentamento está aumentando a un ritmo de 0,2 ºC por década debido a emisións pasadas e presentes de gases de efecto invernadoiro. Si as emisións continuasen ao ritmo actual alcanzará un quentamento de 1,5ºC entre 2030 e 2052” .
Os maiores contaminantes de gases de efecto invernadoiro (GEI) son cinco países: China, Estados Unidos, India, Rusia e Xapón que emiten máis da metade do total, pero China representa o 25% do total. Os países mais desenvolvidos son os máis contaminantes, os que pertencen ao grupo G20 emiten máis do 80% do total de gases invernadoiro, e curiosamente varios países deste grupo aínda non ratificaron os Acordos de Paris. A UE-28 é o terceiro emisor mundial por detrás de China e Estados Unidos pero a certa distancia deles. Dentro da UE son grandes emisores : Alemaña, Inglaterra, Franza, Italia, Polonia e séguelles de cerca España.
O modelo de desenvolvemento actual con un sistema de produción e consumo desproporcionado, despilfarrador e innecesario exerce unha presión insoportábel sobre os ecosistemas -con ameaza de novas pandemias- e trae consigo unha contaminación inxustificable que afecta a nivel local e global e mesmo repercute directamente na saúde humana como recoñecía en agosto do 2019 a AEMA que estima que a contaminación atmosférica produce anualmente 400.000 mortes prematuras en Europa, e delas podían correspondernos a Galicia entre 2000 ou 3.000.
Sede da Comisión Europea. / ec.europa.eu
Alternativas da UE, Goberno e Xunta
Unión Europea.- O Marco de actuación da Unión Europea en materia de clima e enerxía ate o ano 2030 foi adoptado polo Consello de Europa no 2014, revisouse no 2018 a alza en determinados obxectivos e fixouse como meta e obxectivo políticos clave para toda a UE e para o período 2021- 2030, quedando así:
> Redución polo menos do 40% nas emisións de gases de efecto invernadoiro (GEI) respecto ao 1990.
- Os sectores incluídos no réxime de comercio de dereitos de emisión da UE reducirán as súas emisións no 43% respecto 2005. Os sectores non incluídos reducirán o 30% obrigatoriamente.
> Requírese polo menos o 32% de cota de enerxías renovables sobre o consumo total de enerxía final bruta
- Revisarase a alza o obxectivo no 2023 a mais tardar (revisado no 2018 pasou do 27 ao 32%).
> Necesitase polo menos o 32,5% de mellora de eficiencia enerxética.
- Revisarase a alza o obxectivo no 2023 a mais tardar (revisado no 2018 pasou do 27 ao 32%).
> Conseguirase o 15% de interconexión eléctrica dos Estados membros.
O 28 de novembro de 2019 o Parlamento Europeo adoptou unha resolución na que declara unha “emerxencia climática e medioambiental” en Europa e a nivel global. Pide a Comisión Europea que garanta que todas as súas propostas lexislativas e protestatarias teñan en conta o obxectivo de limitar o quentamento global a un máximo de 1,5°C.
O Parlamento quere incluír como obxectivo a redución das emisións de gases de efecto invernadoiro nun 55% para 2030 en vez do actual 40%, e considera que os obxectivos actuais de recorte das emisións en determinados sectores como por exemplo no transporte marítimo e aviación son pouco ambiciosos.
A Moncloa, palacio do Presidente do Gobierno español. / Mundiario
Goberno de España.- O Goberno diu a coñecer en febreiro do 2019 un Borrador do “Plan Nacional Integrado de Energia y Clima (PNIES) 2021-2030” que define os obxectivos de redución de emisións de gases de efecto invernadoiro, ademais do grado de penetración de enerxías renovables e de eficiencia enerxética coa intención de cumprir os obxectivos vinculantes da Unión Europea, UE, para chegar ao 2050 sendo “neutra en carbono”.
O PNIES 2021-2030 ten en conta que tres de cada catro toneladas de GEI que se emiten no Estado orixinase no sector enerxético e considera que a descarbonización é fundamental para a sostenibilidade e a transición enerxética, transición cara un sistema descarbonizado que implica necesariamente a incorporación masiva de fontes renovables. O Plan quere ser máis pretensioso que o proxectado pola UE e ir máis alá dos obxectivos propostas por Bruxelas para alcanzar unha redución das emisións de GEI do 21% respecto do 1990, un 42% na presencia de enerxías renovables sobre o uso final da enerxía (Bruxelas esixe o 32% ), un 39,6% de mellora de eficiencia enerxética (7 puntos máis que a UE) e alcanzar o 74% de enerxía renovable na xeración eléctrica tendo a enerxía eólica e a solar como fundamentais dentro das fontes renovables .
Obxectivos |
Redución de emisións de GEI |
Enerxía con Renovables |
Eficiencia enerxética |
Inconexión eléctrica |
EUROPA . UE no 2030 |
40% respecto 1990 |
Polo menos 32% enerxía consumida |
32,5% |
15% |
ESPAÑA. España no 2030 |
21% respecto 1990 48% respecto 2005 |
42% sobre uso final enerxía 74% sobre xeración electric |
39,6% |
15% |
Fonte : “Plan Nacional Integrado de Energia y Clima (PNIES) 2021-2030” . Febr 2019.
No PNIES a “estrela” das renovables é a enerxía eólica. As previsións son que no 2030 ao final do Plan esta enerxía represente entre o 31,4% da potencia e o 34,4 % da xeración eléctrica por todas as fontes, quedando un 39,6% para o resto das enerxías alternativas (solar fotovoltaica, solar térmica, biomasa, hidráulica, bombeo, xeotérmica, biomasa ...) e contempla dous escenarios – Ver Táboa V-:
a) Escenario Obxectivo 2030. A xeración das renovables no sector eléctrico incrementaríase 34 puntos porcentuais, pasando del 39,7 % no 2020 ao 73,6% no 2030. A contribución da eólica pasaría no mesmo período do 20,9 % ao 34,4%.
b) Escenario Tendencial 2030. A porcentaxe de xeración renovable no 2020 sitúase no 41%, pasaría ao 55% no 2030, incrementándose 14 puntos,. A eólica pasaría ao 30,3% no 2030.
|
Escenario Obxectivo |
Escenario tendencial |
||||||
|
2015 |
2020 |
2025 |
2030 |
2015 |
2020 |
2025 |
2030 |
Potencia Eólica MW |
22.925 |
27.968 |
40.258 |
50.258 |
22.925 |
27.968 |
32.968 |
37.968 |
Potencia Total MW |
105.621 |
113.151 |
137.117 |
156.965 |
105.621 |
113.151 |
116.042 |
124.492 |
Porcentaxe Eólica/Total |
21,7 % |
24,7% |
29,4% |
31,4% |
21,7 % |
24,7% |
28,4% |
30,5% |
Xeración Eólica bruta wh |
49.325 |
60.521 |
92.053 |
16.110 |
49.325 |
60.511 |
75.225 |
90.991 |
Xeración bruta total Gwh |
281.021 |
288.843 |
305.518 |
337.448 |
281.021 |
279.281 |
279.301 |
300.219 |
Porcentaxe Eólica /Total |
17,6% |
20,9% |
30,1% |
34,4% |
17,6% |
21,7% |
26,9% |
30,3% |
Fonte: Ministerio para la Transición Ecológica, 2019. “Plan Nacional Integrado de Energia y Clima (PNIES) 2021-2030” Borrador febrer 2019. Figuran dous Escenarios o Tendencial e o Obxectivo, este último contempla un maior aumento de enerxías renovables nun número maior de sectores (industria, agricultura, servizos e residencial).
O Plan non distingue entre eólica terrestre e mariña. Non contempla a posibilidade dun imposto verde, canon específico ou taxa xeral de CO2 para determinados produtos de importación e industrias grandes consumidoras de enerxía fósil. O modelo de transporte non se cuestiona, nin se cita aumentar o transporte de mercadorías por ferrocarril para aforro enerxético e maior eficiencia. As empresas eléctricas non se lle obriga a diminuír as perdas no transporte de electricidade que alcanzan hoxe o 9%. Nin se cita a posibilidade de diminución do pago polos consumidores da gran maioría dos peaxes e custos do sistema eléctrico...
Edificio central da Xunta de Galicia en Santiago de Compostela. / Praza.gal
Xunta de Galicia.- En outubro do 2019 a Xunta aprobaba un Decreto polo para crear unha “Comisión Interdepartamental para o Impulso e Coordinación da Estratexia Galega de Cambio Climático e Enerxía 2050” adscrita a consellería con competencias en cambio climático, entre outros cometidos apunta traslado de estratexias de cambio climático establecidas a nivel europeo e do Estado a Comunidade Autónoma de Galicia, así como a súa posta en marcha e cumprimento. Non iamos moi rápidos, pois en febreiro do 2018 creábase a mesma Comisión Interdepartamental na Comunidade de Madrid. E tampouco eramos novedosos porque o Decreto da Xunta é moi similar ao Decreto de Madrid.
As declaracións de intencións do Presidente do Goberno Galego centraban a actuación contra o cambio climático no sector primario, medio natural e política enerxética e a folla de ruta para cumprir coa UE contempla di diferentes Plans quinquenais. Todo indica que a Xunta seguirá os pasos do PNIES 2021-2030,.- Van perpetuar o camiño fácil de subvencións a agricultura, a particulares e empresas e sirve tamén para dar novas forzas no forestal levando a auga ao seu muíño implementando un Plan Forestal a base de eucaliptos e piñeiros trazado nos 90 para producir o dobre da madeira e cumprir o papel de despensa e almacén forestal que demanda o Estado e Europa.
O Goberno galego sin dubida parece algo desorientado co cambio climático, porque no caso do parón da central térmica de As Pontes o Conselleiro de Economía o 27 de novembro do 2019 publicamente criticaba ao Goberno central por “non ser capaz de tomar decisións que permitan o mantemento da central térmica” cando é a máis contaminante en GEI do Estado e defendeu a necesidade de establecer medidas para permitir a “reactivación” da térmica, mesmo pediu a Endesa poñer en marcha medidas de produción que permitan a continuidade. Así mesmo o apoio total para que todo siga igual en Aluminio Español de San Ciprián da multinacional Alcoa, empresa hiperelectrointensiva, devoradora de electricidade e unha das cinco primeiras contaminantes de Galiza, evidencia que as medidas para frear o cambio climático que propón Europa non van de todo coa Xunta. @mundiario