Medio século de ‘Vida Gallega’: a revista que conquistou América
Hai agora cincuenta anos, nunha primavera de 1963, editábase en Vigo o derradeiro número da revista Vida Gallega, a publicación periódica máis popular e exportada de cantas viu nacer Galicia no século XX. Vida Gallega fixo realmente “as américas”.
Nacera na cidade olívica nun mes de xaneiro de 1909 da man de Jaime Solá e cunha ilustración de Castelao en portada. En total publicaría 779 números (primeiro quincenais e logo mensuais). A finais dos anos 20, con máis de 350 números publicados, as tiradas alcanzaban xa os 70.000 exemplares, unha cifra elevadísima, destinada boa parte dela a fornecer de noticias á emigración de América. Pensemos, por exemplo, que o xornal galego de máis difusión daquela, El Pueblo Gallego, non superaba os 30.000 exemplares.
Vida Gallega contiña cultura e sociedade. E un amplo despregue fotográfico dende os primeiros números. Nesa tríade: creación literaria + crónica do que hoxe chamaríamos “rosa” + despregue gráfico, baseouse o seu enorme éxito. Cando a guerra, en 1937, parou, non por ideoloxía (pois, coa República, fora distanciándose dos galeguistas) senón por escaseza de papel e outros materiais. Nos anos corenta morría o seu fundador, Solá, e haberá que agardar ata 1954 á que outro editor, José Iglesias Presa, merque os dereitos de publicación e a faga renacer. A redacción desprázase de Vigo a Lugo en 1956.
Esta segunda etapa (a menos estudada hoxe e que durou ata 1962) acolle a toda a intelectualidade da época, e tamén o que se coñece como o “exilio interior”. Citemos só dez nomes, dos moitos que atopan acubillo nas súas páxinas: Paco del Riego, Otero Pedrayo, Manuel María, Cunqueiro, Carballo Calero, Antón Fraguas, Paz Andrade, Urbano Lugrís, Luz Pozo ou Leandro Carré. Textos en galego e castelán, e un deseño que segue a parecer moderno e atractivo aos ollos de hoxe.
En maio de 1962 pasa a ser editada pola empresa Faro de Vigo mais só lle quedaban de vida seis números e un ano de existencia. Neste breve período, o eu director (e redactor da maior parte das páxinas) é Álvaro Cunqueiro, que acaba de se incorporar ao persoal deste xornal vigués.
Esta é en fin, nunhas breves liñas, a historia de máis de 36.000 páxinas, e de milleiros de fotografías e documentos. Duns tempos nos que o xornalismo era quen de deixar para a posteridade, unha radiografía ben completa do país: entretendo e ilustrando.