Xa podemos tirar da pandemia algunhas ensinanzas (provisionais)

I+D+i. / Cetem
I+D+i. / Cetem

Estamos a pagar as retalladas da Grande Depresión no I+D+i. Galicia inviste só o 0,87% do seu PIB en I+D+i. A investigación e a innovación non se poden inventar en quince días.

Xa podemos tirar da pandemia algunhas ensinanzas (provisionais)

Desta pandemia podemos xa tirar algunhas conclusións, malia que certamente provisionais, porque aínda faltan moitos capítulos por vivir. Valorar o servizo público de saúde, o persoal dos servizos esenciais, apostar pola xestión descentralizada en rede, pola reindustrialización, polo I+D+i e a autonomía alimentaria son algunhas delas.

Ensinanzas –provisionais– da pandemia

1. Os esenciais.- Moitas das persoas que están a fornecer os servizos esenciais (sanitarios, dependencia e maiores, sociais, seguranza, mantemento e limpeza, produción e distribución alimentaria...) foron cualificadas no próximo pasado como xente doadamente substituíbel que non achegaban valor e, xa que logo, non xustificarían a actualización do salario mínimo. Agorta constitúen parte substancial da nosa capacidade de resposta social. No 1945 as clases medias e traballadoras de USA, Reino Unido ou Francia acadaron un “new deal”, un novo pacto social. A tensión social será, de seguro, unha constante no próximo futuro, para determinarmos de que xeito se distribúen os custos da reconstrución.

2. A saúde é o o primeiro.- A máis prezada conquista do Estado do Benestar é a saúde pública, universal, gratuíta e de calidade. As retalladas austericidas degradaron dende 2008, de xeito moi substancial, a capacidade de resposta das sanidades europeas, nomeadamente, para o que nos importa, da sanidade galega. Para pandemias futuras cumprirán reservas estratéxicas de recursos para emerxencias sanitarias. E, sobre todo, máis respecto e máis diñeiro para o persoal sanitario.

3. Xestión de proximidade e gobernanza en rede vs centralismo radial.- Alemania e Suiza están a atender a emerxencia dende a coordinación en rede, consensuando as actuacións na escala federal. O Goberno do Estado non se decatou das vantaxes comparativas do Estado plural e descentralizado e quixo impór un Mando Único e unha emerxente militarización cando as solucións eficaces son as de proximidade e a gobernanza máis resiliente é a horizontal en rede. Velaí a deficiente recentralización da merca de material sanitario, mesmo con requisas contraproducentes. Os Ministerios até descoñecen onde están as infraestruturas e recursos esenciais dos territorios.

4. Investigación, innovación, tecnoloxía!  Estamos a pagar as retalladas da Grande Depresión no I+D+i. Galicia inviste só o 0,87% do seu PIB en I+D+i. A investigación e a innovación non se poden inventar en quince días. Só se recolle cun traballo de semente e desenvolvemento continuado, avaliado e eficaz. A pandemia actual amosa a importancia das tecnoloxías para manter conectada unha sociedade, extender o teletraballo e garantir o fornecemento de enerxía. Como di o empresario galego Ferreira Dapia, “tecnoloxizarse ou   morrer”.

5. Reindustrialización de proximidade e autonomía alimentaria.- Non podemos depender nas nosas actividade esenciais de liñas de fornecemento lonxanas e de poucos territorios-factoría. Temos níveis de formación, enxeñería e teconoloxías abondo como para tentar un grande salto reindustrializador. Cómpre apostar pola máxima conectividade física e de telecomunicacións e a enerxía máis barata posíbel para este repto. Non é viábel nin económico depender de producións alimentarias esóxenas. A autonomía alimentaria garantirá a calidade e regular fornecemento dos mercados e inxectará no tecido produtivo, nomeadamente no galego, os beneficios da economía circular, que inviste aquí o que aquí xera. @mundiario

Comentarios