A vocación atlántica de Galicia habería ser o principal leitmotiv da súa política exterior

El eurodiputado Nicolás González Casares en una intervención en el foro Mundo Atlántico en A Coruña. / Mundiario
O eurodiputado Nicolás González Casares –centro– nunha intervención no foro Mundo Atlántico na Coruña. / Mundiario
Compre ollar máis  cara Portugal, a Europa atlántica, e América, porque a vocación atlántica non ten boa acollida no esquema do réxime do 78, baseada na radialidade dirixida dende Madrid. 
A vocación atlántica de Galicia habería ser o principal leitmotiv da súa política exterior

Galicia carece de política exterior dende que goberna Feijóo e isto  fainos  máis periféricos e máis irrelevantes, pois que a España do réxime de 1978 alicérzase nun grande hub financeiro, institucional e político na rexión madrileña que baleirou a Meseta e vai camiño de baleirar as periferias peninulares. Madrid desfruta das vantaxes todas do efecto capital, de grandes investimentos públicos e do poder rexional para facer dumping fiscal.

Portugal  refugou da rexionalización no 1998, mais arestora o bo facer municipal e institucional do Porto está a compensar parcialmente o centralismo lisboeta-lusitanista, facendo da cidade portuense un emerxente empresarial.  Mentres, o país exerce unha gobernanza que abre Portugal aos investimentos empresariais e mellora as prestacións sociais e a calidade da democracia portuguesa.

Agora, Portugal non quere apostar polo eixo ferroviario Lisboa-Madrid, senón polo Lisboa-Porto-Vigo-Compostela-A Coruña, que constitúe o primeiro repto para as infraestruturas dunha Eurorexión, que con seis millóns de habitantes amosa unha dimensión acaída para a atracción do coñecemento e do investimento, arredor da área portuense, dende logo, mais apuntando cara unha área Miño-Vigo que xoga a carreira da nova automoción e á área coruñesa que está a xerar un grande desenvolvemento das TIC dende a dixitalización do Grupo Inditex e outras novas iniciativas TIC das que haberemos falar polo miúdo.

A vocación atlántica non remata na eurorrexión Galicia-Norte de Portugal

Máis a nosa vocación atlántica non remata na eurorrexión Galicia-Norte de Portugal nin na grande Portugaliza. Euskadi, Bretaña, Poitou, Aquitaine e Castela-León veñen de reclamar a necesidade da conexión dos  territorios atlánticos todos   ao Corredor europeo de mercadorías como acceso ao conxunto da Unión Europea. Un corredor que viabilizaría a conversión dos nosos portos no grande hub do Occidente europeo entre Mar do Norte-Canle da Mancha e a nova Canle de Panamá.

Compre ollarmos máis cara Portugal e e os territorios atlánticos europeos e menos cara Madrid e o seu centripetismo. Velaí, pois,  a importancia de iniciativas como a da Rede Mundo Atlántico que ven de nacer, con sede na Coruña, Vigo e o Porto, partillando partenariado coa Asociaçâo Empresarial Portuense (AEP), a primeira organización económica de Portugal e cunha tripla vocación: horizontalidade dixital en rede fronte á burocratización xerárquica, independencia dos Poderes políticos e creación de valor.

Precisamos de máis Rede e de máis integración con Portugal e o mundo atlántico e de menos sistemas de Poder nos que un só cerebro sabe todo e goberna todo. @mundiario

 

Comentarios