Textos de Amor, bella iniciativa del Museu da Imprensa el Día de San Valentín

Chica enamorada.
Chica enamorada.

El Museu Nacional da Imprensa presenta el resultado del concurso Manuel Antonio Pina, con  poemas de amor en el Día de los Enamorados. Una selección de MUNDiARIO.

Textos de Amor, bella iniciativa del Museu da Imprensa el Día de San Valentín

El Museu Nacional da Imprensa presenta el resultado del concurso Manuel Antonio Pina, con  poemas de amor en el Día de los Enamorados.

¿Qué es el amor? ¿Cuantos actos heroicos se realizan por amor? Como el de ese niño que pereció ahogado al pretender salvar a su perro que había caído al mar. O el de esa azafata de Iberia que ha coibijado en su casa, en el transcurso de muchos años, a más 160 personas. En los primeros años, fueron seres humanos  con problemas de drogadicción, y sida, y ahora son personas sin casa o sin empleo, por la situación que afecta a España...

También el amor tiene su parte poética y romántica. El Museu da Imprensa, de la ciudad portuguesa de Oporto, llega a la 16 edición de su Concurso de Textos de Amor, Manuel Antonio Pina, que cada 14 de febrero presenta en su sede, con nuevas inspiraciones y creaciones literarias. De esa bella iniciativa, hemos seleccionado de sus ediciones anteriores, dos poemas, uno de un escritor gallego, y otro de un portugués, para celebrar este Día de los Enamorados: 

Carlos Portas Oubiña

Vou mandar construir

Vou mandar construir

un corazón de madeira,

para que non sufra,

nin sinta,

nin saiba o que é a pena;

porque a pena, e o que non é pena,

todo é pena para min;

onte eu choraba por verte

e hoxe eu choro porque te vin.

António da Silva

Iniciação

do teu vestido curto de céu desabam estrelas e pedaços de lua cheia

e as pernas alongam-se

até os pés esculpidos em mármore português

e o súbito mar tempera as areias que ainda escaldam

da anunciada noite

regressam as coisas em ti ocultas

de um modo que o medo e o amor

de ti recém-nascidos se alimentam

com um rumor de deus

em ti o rio corre sem margens

e solta-se em delírio o murmúrio da entrega

e rasam-te as lágrimas o olhar

em torno de mim rodopia a tua cintura de névoa

e no teu regaço de mosto e púrpura

ancoram os meu sentidos

e o cansaço faz ninho

finalmente

fechas os olhos. como quem dorme baixinho.

Comentarios